ஸ்கெட்ச் - சினிமா விமர்சனம்

சினிமா விமர்சனம் டைப்பும் போது கையெல்லாம் வாழ்த்துது, கண்ணெல்லாம் குதூகலிக்குது. எப்படி இருந்த ப்ளாக் இது. எத்தனை விமர்சனங்கள், எத்தனை ட்ராபிக்குகள். எல்லாம் வழக்கொழிந்து விட்டது. ரங்கண்ணாவுக்கு பிறகான பாபு மாதிரி ஆகிடுச்சி, என் ப்ளாக்கு. 

தோத்தவண்டாவின் முதல் ப்ளாக்ஸ்பாட் களவாடப்பட்டது. புதுசா ஒரு ப்ளாக் ஆரம்பிச்சி முதல் ப்ளாக் பெற்ற 11 லட்சம் ஹிட்டுகளுக்கு நிகராக இதையும் 7.5 லட்சம் ஹிட்ஸ்களுடன் உருவாக்கினால் உள்நாட்டு சிக்கல்களால் எழுதுவதே நின்று விட்டது.  

இந்த வருடமாவது விட்டுப் போன ப்ளாக்கை தூசு தட்டி மறுபடி நிமிர்த்தனும். பார்ப்போம்.

------------------------------------

ஸ்கெட்ச் போட்டு பைனான்ஸ் வண்டிகளை தூக்குவதில் வல்லவர் விக்ரம். ஹரீஷ் பெரேடிக்காக வேலை செய்கிறார். அவருக்காக ரிஸ்க் எடுத்து ராயபுரம் தாதா பாபுராஜ் வண்டியை தூக்குகிறார். அதனால் ஏற்படும் மோதலில் விக்ரம் வாழ்வில் ஏகப்பட்ட சிக்கல் உண்டாகிறது. எப்படி விக்ரம் சரி பண்ணுகிறார் என்பதே ஸ்கெட்ச் படத்தின் கதை.

நமக்கே ஆச்சரியமாக இருக்கிறது விக்ரமின் தோற்றம். ஐம்பதை கடந்து மாமனாராகவும் ஆயிட்டார். இன்னும் இளமையாகவே தெரிகிறார். பெர்பார்மன்ஸில் விக்ரமை மிஞ்ச ஆளேது. சண்டைக் காட்சிகள் துருதுருவென இருக்கிறார். மோர் சிகரெட்டை இழுக்கும் ஸ்டைலே தனி.

தமன்னா இந்த படத்துக்கு சம்பிரதாயத்துக்காக ஒப்பந்தம் செய்யப்பட்டு இருக்கிறார். அவர் கதாபாத்திரத்தை நீக்கி விட்டாலும் படத்தின் ஓட்டத்துக்கு எந்த இடைஞ்சலும் இருக்காது. தோற்றத்தில் அத்தனை வசீகரம் இல்லை. அவரின் தோழியாக வருபவரே அதிக கவனம் ஈர்க்கிறார். பேசாம அவரையே நாயகியாக போட்டுருக்கலாம்.

பாபுராஜ் எத்தனை பெரிய பர்பார்மர் தெரியுமா, உடம்பு தாட்டியா இருந்ததால் ஆரம்ப காலகட்டத்துல அடியாள் கதாபாத்திரம் ஏற்று படிப்படியாக வளர்ந்து, சால்ட் அண்ட் பெப்பர் மூலமா நகைச்சுவையிலயும் பேர்எடுத்து இருக்கிறவரை சும்மா நிக்க வச்சி அனுப்பியிருக்காங்க. ஒரு கூடுதல் தகவல் ஆல்டைம் பேவரைட் ஆண்ட்டியான வாணி விஸ்வநாத்தின் கணவர் தான் இவர்.

சூரி என்ற ஜந்துவை எப்போது தமிழ் சினிமாவில் இருந்து விலக்குவார்கள் என்பதை அறிய ஆவலாக இருக்கிறேன். வாலு படம் காமெடி லாம் இயக்குனரின் திறமைன்னு நினைச்சிருந்தேன். அது சந்தானத்தின் தனிப்பட்ட குழுவின் திறமை என்பதை இந்த படம் சொல்லி விட்டது.

ஓவர் பில்ட்அப்கள் பொறுமையை சோதிக்கின்றன. ஸ்கெட்ச் ஸ்கெட்ச்னு சொல்றாய்ங்களே தவிர படத்தின் முக்கியமான காட்சியான இன்டர்வெல் ப்ளாக் ஸ்கெட்ச்சே மொக்கையா இருக்கு. மற்ற நேரம்லாம் வார்த்தை ல தான் விளையாடுறானுங்க.

ஸ்ரீமன் நிகழ்வு இப்படி தான் இருக்குமென்பதை கர்ப்பிணி மனைவி, போன் கால் வைத்து சின்னக் குழந்தை கூட சொல்லி விடும். எதுக்கு 60களில் வந்த மாதிரியான ஒரு இன்ட்ரோ.

ஜனதாகேரேஜில் வந்த அதே செட்டை பயன்படுத்தி இருக்கிறார்கள்.

படத்தின் வில்லன்கள் யாராக இருக்கக்கூடும் என்பதை விஸ்வநாத், செல்போனை உடைக்கும் போதே கண்டுபிடித்து விட்டேன். அந்த ட்விஸ்ட்டை மக்கள் யூகிக்க கூடாது என்பதற்காக பெரேடி மேல் சந்தேகத்தை அதிகப்படுத்தியிருக்கிறார்கள்.

பாடல்கள் எல்லாம் சுத்த வேஸ்ட். பார்க்கும்படியும் இல்லை, கேட்கும்படியும் இல்லை.

வாலு படம் எனக்கு மிகவும் பிடிக்கும். ஒவ்வொரு காட்சிக்கும் ஒரு கம்ப்ளீட் இருக்கும். எந்த காட்சியும் தொங்காது. போரடிக்கிற மாதிரி ஒரு சீன் கூட இருக்காது. காமெடில்லாம் ரசிக்கும்படி இருக்கும். இதெல்லாம் இயக்குனரின் திறமை. அந்த எதிர்பார்ப்பு தான் இந்த படத்திற்கு கூட்டிச் சென்றது. ஆனால் அதற்கும் இதற்கும் சம்பந்தமேயில்லாமல் இருக்கிறது. பல காட்சிகள் போரடிக்கிறது. 

பார்த்தே தீர வேண்டிய படம்லாம் இல்லை. பண்டிகை காலம் நண்பர்களுடன் சந்தோஷத்தில் களிக்க இந்த படத்தை தேர்தெடுத்தால் தப்பு இல்லை. ஆவரேஜ் தான். 

ஆரூர் மூனா